Στη συναισθηματική υπερφαγία το φαγητό λειτούργει, συχνά, ως ρυθμιστής των «δύσκολων» συναισθημάτων. Για κάποιους ανθρώπους, η κατανάλωση τροφής τις στιγμές που βρίσκονται σε συναισθηματική ένταση, λειτουργεί ως ένας τρόπος εξισορρόπησης και καταστολής των αρνητικών συναισθημάτων, είτε ενσυνείδητα είτε ασυνείδητα. Όσο πιο έντονη είναι η συναισθηματική τους κατάσταση τόσο πιο έντονη γίνεται και η ανάγκη τους να «ακουμπήσουν» στη τροφή για ανακούφιση. Το φαγητό, λοιπόν, χρησιμοποιείται ως ένα μέσο διαφυγής και παρηγοριάς.
Η συναισθηματική πείνα χαρακτηρίζεται από μια ακατάσχετη ανάγκη για φαγητό, συνήθως για τροφές πλούσιες σε θερμίδες και λιπαρά, οι οποίες καταναλώνονται γρήγορα και μηχανικά ειδικά όταν υπάρχουν δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις όπως άγχος, θλίψη, απογοήτευση, θυμός ανία και αίσθηση μοναξιάς. Με αυτό το τρόπο δημιουργείται και ενδυναμώνεται με τον καιρό ένα σταθερό πρότυπο διαχείρισης των συναισθημάτων.
Άπλα ερεθίσματα, όπως μια αρνητική σκέψη που θα κάνουμε για τον εαυτό μας, ένας καυγάς, μια δύσκολη εργασιακή μέρα μπορεί να οδηγήσουν σε συναισθηματική υπερφαγία. Η ανακούφιση, όμως που θα νιώσουμε, είναι προσωρινή καθώς σύντομα ακολουθούν οι τύψεις, η απογοήτευση, ο θυμός, η ντροπή. Μπορεί να υπάρξει αύξηση βάρους και συνεχής ενασχόληση με το σχήμα και την εικόνα σώματος. Η αυτοεκτίμηση κλονίζεται, ενώ σταδιακά, το άτομο νιώθει όλο πιο ανήμπορο να αντισταθεί και να απεγκλωβιστεί από αυτό το φαύλο κύκλο της υπερφαγίας
Βρείτε μας στο χάρτη